محارب و محاربه
در این مقاله می خواهیم بدانیم محارب کیست و به انجام چه عملی محاربه یا فساد فی الارض می گویند.
هر شخصی که دست به سلاح ببرد و باعث سلب امنیت و آرامش مردم شود، محارب نامیده می شود.
به شخص محارب مفسد فی الارض نیز می گویند که باعث ایجاد رعب و وحشت میان مردم می شود.
محارب با اسلحه در میان مردم وحشت ایجاد می کند و این قضیه به این معنی نیست که لزوما از آن استفاده می کند.
یعنی فردی فقط به قصد ترس دیگری اسلحه در دست بگیرد و از آن استفاده نکند، محارب نامیده می شود.
به این عملی که شخص محارب انجام می دهد، محاربه یا فساد فی الارض می گویند.
محاربه از منظر قانون
ماده ۲۷۹ قانون مجازات اسلامی :
محاربه عبارت از کشیدن سلاح به قصد جان، مال یا ناموس مردم یا ارعاب آن ها است، به نحوی که موجب ناامنی در محیط گردد.
نکته ای در خصوص محاربه قابل توجه است:
فرد یا گروهی که برای دفاع از خود و مقابله کردن با محاربان دست به اسلحه می برد، در زمره ی محاربان قرار نمی گیرد.
یکی از مهمترین ارکان آرامش هر جامعه با هر طرز تفکر و هر گرایشی، امنیت آن جامعه است.
مردم یک جامعه قبل از هر نیازی، نیاز به امنیت و تضمین امنیت دارند.
بنابرین سران هرجامعه در خصوص افرادی که باعث سلب این امنیت و بر هم ریختن آرامش مردم می شوند، مجازاتی را در نظر گرفته اند.
کشور ما نیز از این قاعده مستثنا نبوده و قانون مجازات اسلامی حد مشخصی را برای محاربان در نظر گرفته است.
مجازات محاربه از منظر قانون
در قانون مجازات اسلامی درباره ی حد محارب، به چهار چیز اشاره شده است:
- اعدام
- صلب
- قطع دست راست و پای چپ
- نفی بلد
موارد بالا با استناد از ماده ی ۲۸۲ قانون مجازات اسلامی ذکر شده اند.
این ماده، ماده ی جدیدی نسبت به ماده ی ۱۹۰ قانون مجازات اسلامی می باشد که تفاوت زیادی بین آن ها وجود ندارد.
تنها تفاوت این است که در آن ماده به جای “اعدام و صلب” از واژه های “قتل و آویختن به دار” استفاده شده است.
این که کدام یک از این موارد برای مجازت محارب در نظر گرفته شود، به عهده ی قاضی می باشد.
ولی اگر اجرای بعضی از مجازات همراه با مفسده ای باشد نمی توان آن را انتخاب نمود.
