ادعای حیثیت یا افترا؟
پیشتر با ادعای حیثیت( ادعای شرف) آشنا شدیم.
اکنون قصد داریم ببینیم چه اقداماتی را برای اعاده حیثیت و بازگرداندن اعتبار می توان انجام داد.
یک باور که در عامه مردم وجود دارد این است که شکایت تحت عنوان افترا را همان اعاده حیثیت می دانند. افترا تعریف جداگانه ای دارد که باید جدا به آن پرداخت اما به طور کلی درباره ی آن می توان گفت:
افترا عاملی است که موجب سلب حیثیت شخصی می شود شخص مفتری نیز به کسی می گویند که به دیگری افترا بزند و به اصطلاح عامیانه به او وصله ی دروغ بچسباند.
کسی که مورد تهمت قرارگرفته درصورت بی گناهی تبرئه می شود.
به طوری که انگار هیچ جرمی انجام نداده است بنابرین در پرونده ی او نیز سوء سابقه ای درج نمی شود.
اما آیا شخص آسیب دیده در خصوص اعاده حیثیت به همین مورد بسنده می کند؟
اقدامات لازم جهت دادخواست اعاده حیثیت
همانطور که قبل تر گفته شد نیز اعاده حیثیت از نظر معنوی و اجتماعی نیز اهمیت فراوانی برای افراد دارد.
فقط جنبه حقوقی اعاده حیثیت ملاک اشخاص نبوده و دیگر ابعاد این قضیه نیز بسیار مهم است.
ممکن است آشنایانی که تهمت ها و افتراهای وارده به شخص را می شنوند و در جریان آن قرار می گیرد، هر فکری که می خواهند درباره ی ضرر دیده کرده و یا حتی آن را به زبان بیاورند. حال سوال این است که آیا بعد از تبرئه شدن شخص از تهمت های واهی نیز همه ی این افراد در جریان قرار می گیرند؟
اینجاست که بحث اعاده حیثیت معنوی مطرح می شود.
معمولا اشخاص برای اعاده حیثیت و بازگرداندن اعتباری که خدشه دار و لکه دار شده است دو اقدام اساسی را انجام می دهند. اول اینکه پس از تبرئه شدن نسبت به نشر نتیجه دادگاه در روزنامه ها، رسانه ها و یا فضای مجازی اقدام می کنند.
در اقدام دوم نیز شکایت افترا را مطرح می کنند.
بدین معنی که بعد از اثبات بی گناهی، فرد مطابق ماده ۶۹۷ قانون مجازات اسلامی، می تواند به عنوان شاکی شخص مفتری را تعقیب کند.
شکایت افترا به دادسرا اعلام شده و مفتری برای اظهار دفاعیات خود به دادسرا احضار می شود.
در صورت اثبات سوء نیت مفتری، کیفرخواست صادر می شود.
سپس پرونده برای رسیدگی نهایی به دادگاه جزایی ارسال می گردد.
