تامین خواسته کیفری
تامین خواسته کیفری به جهت حفظ حقوق شاکی، توسط قاضی دادسرا و دادگاه ها انجام می شود. زمانی تامین خواسته در امور کیفری انجام می شود که قاضی دلایل اتهام و دلایل ایراد خسارت به شاکی را کافی تشخیص دهد. قرار تامین به منظور جلوگیری از ورود خسارت جبران ناپذیر صادر خواهد شد. تامین خواسته کیفری باعث خواهد شد تا از اقدام متهم به انتقال اموال خود و تضییع حق (از بین بردن حق) زیان دیده از جرم جلوگیری به عمل آید.
طبق ماده ۱۰۷ قانون آیین دادرسی کیفری، شاکی می تواند تامین ضرر و زیان خود را از بازپرس بخواهد.
زمان درخواست تامین خواسته کیفری
در قانون مانعی برای درخواست تامین خواسته کیفری همزمان با شکایت کیفری وجود ندارد اما بایستی تقاضا مبتنی براسناد و دلایل قابل قبول باشد.
بررسی دلایل نیازمند انجام تحقیقات می باشد پس پذیرش تامین خواسته کیفری همزمان با شکایت کمی سخت است.
اعتراض به تامین خواسته کیفری
قرار تامین خواسته کیفری بر اساس ماده ۲۷۰ قانون آیین دادرسی کیفری به مدت ۱۰ روز از تاریخ ابلاغ شده به متهم انجام می شود. این قرار تامین توسط متهم یا وکیل متهم قابل اعتراض در دادگاه است. مرجع صالح می تواند برای اعتراض به قرار تامین خواسته کیفری صادره در دادسرا، دادگاه کیفری۲ را تقاضا کند. مرجع اعتراض به تامین خواسته صادره در دادگاه کیفری۲، دادگاه تجدید نظر نامیده خواهد شد. اگر برای بار سوم اعتراض انجام شود اعتراض ثالث به قرار تامین خواسته کیفری گفته خواهد شد.
طبق ماده ۱۱۰ قانون آیین دادرسی کیفری به اعتراض ثالث در دادگاه حقوقی رسیدگی می شود.
تفاوت تامین خواسته کیفری و حقوقی
۱-تامین خواسته در امور کیفری بر خلاف امور حقوقی موکول به پرداخت خسارت احتمالی نیست. در تامین خواسته حقوقی خواهان باید مبلغی را به عنوان خسارت به دادگاه امانت دهد.
۲-در امور حقوقی چنانچه بر دادگاه محرز شود که تقاضای تامین غرض ورزی بوده است، دادگاه خواهان را به ۳ برابر هزینه دادرسی محکوم خواهد کرد. در صورتی که امور کیفری تعیین میزان خسارت به نظر دادگاه و قاضی واگذار شده است.
۳-در تامین خواسته حقوقی قرار تامین به طرف دعوا (خوانده) ابلاغ می شود. خوانده باید در مدت ۱۰ روز به این قرار اعتراض نماید. دادگاه در اولین جلسه به اعتراض رسیدگی کرده و نسبت به آن تکلیف صادر خواهد کرد. در صورتی که در امور کیفری قرار تامین خواسته در دادگاه (نه در دادسرا) قطعی و غیر قابل اعتراض است. تنها در صورتی که این قرار از دادسرا صادر شده باشد، می توان در دادگاه کیفری به آن اعتراض نمود.
۴-در قرار های کیفری، نیازی به درخواست شاکی نیست و تشخیص آن برعهده دادگاه است. اگر شاکی درخواست تامین ضرر و زیان نداده باشد، قاضی می تواند قرار تامین خواسته صادر کند. صدور قرار کیفری مستلزم پرداخت هزینه دادرسی نیست اما صدور قرارهای تامین مدنی به درخواست نیاز دارد.
