دیه دندان
دیه دندان مقوله ایست که آگاهی نسبت به آن اهمیت فراوانی دارد.
دندان عضو مهمی از بدن است که تاثیر آن بر زیبایی صورت موضوعی اجتناب ناپذیر می باشد.
آیا می دانید در صورت از بین رفتن بخشی از دندان یا همه ی آن، به شخص آسیب دیده چه مقدار دیه تعلق می گیرد؟
آیا در بحث دیه دندان، نوع دندان در تعیین مقدار دیه موثر است؟
قانون مجازات اسلامی برای دیه دندان چه مقادیری را نظر گرفته است؟
برای پاسخ به سوالات بالا و آگاهی نسبت به موضوع دیه دندان با ما همراه باشید.
دیه دندان جلو
احتمالا می دانید که دهان به طور کلی بیست هشت عدد دندان دارد.
بنابرین اگر همراه با وقوع جنایت همه ی بیست و هشت دندان از بین برود، مجرم محکوم به پرداخت دیه کامل می شود.
حال ممکن است فقط دندان های جلو دچار آسیب شود و از بین برود.
دوازده دندان وسط دندان های جلو هستند که عبارتند از دندان های پیش، دندان های چهار تایی و دندان های نیش.
هرکدام از این سه نوع دندان با تقسیم بندی دوتایی در بالا و پایین دهان قرار گرفته اند.
دیه ی از بین رفتن هر کدام از دندان های جلو یک بیستم دیه کامل است.
دیه دندان عقب
مقدار این دیه برای دندان های عقب فرد متفاوت است.
دندان های آسیاب و دندان های ضاحک، از دیگر انواع دندان(دندان عقب) می باشند که آسیب و از بین بردن آن دیه دارد.
در هر سمت دهان سه دندان آسیاب وجود دارد یعنی:
شش عدد در سمت چپ و راست پایین، شش عدد سمت چپ و راست بالا.
دندان ضاحک نیز به دندان خنده معروف است که با خندیدن فرد نمایان می شود و در هر سمت از دهان یک عدد وجود دارد.
به طور کلی دوازده دندان آسیاب و چهار دندان ضاحک، دندان های عقب به تعداد ۱۶ عدد را تشکیل می دهند.
قانون مجازات اسلامی دیه هر کدام از دندان های عقب را یک چهلم دیه کامل در نظر گرفته است.
در مقوله ی آسیب به دندان نکته های ریزی وجود دارد که هر کدام باید به طور جداگانه بررسی شود.
دیه ی مربوط به دندان های اضافی، آسیب به دیواره ی دهان یا لثه، لق شدن و یا شکستن دندان از این قبیل موارد هستند.
با مراجعه به قانون مجازات اسلامی این نکات را پوشش می دهیم.
نکات مربوط به دیه دندان
دندان های اضافی به هر نحو که روییده باشد اگر در کندن آن ها نقصی حاصل شود ارش ثابت می گردد.
اگر هیچگونه نقصی حاصل نشود ارش نیز ندارد.
هر گاه دندان‌های اصلی دائمی از بیست و هشت عدد کمتر باشد به همان نسبت از دیه کامل کاهش می یابد.
همچنین اهمیتی ندارد که خواه خلقتا کمتر باشد یا در اثر عارضه ای کم شده باشد.
در میزان دیه تفاوتی میان دندان هایی که رنگ های گوناگون دارند و جود ندارد.
اگر دندانی در اثر جنایت سیاه شود و نیفتد دیه آن دو سوم دیه همان دندان است.
دیه دندانی که قبلا سیاه شده است یک سوم دیه همان دندان می باشد.
ایجاد ترک یا لق کردن دندان هر گاه در حکم از بین بردن آن باشد موجب دیه همان دندان است.
اگر در پزشکی قانونی مشخص شود که در حکم از بین بردن دندان نبوده آنگاه موجب ارش می شود.
در کندن دندان شیری یک صدم دیه کامل ثابت است مگر اینکه:
کندن دندان شیری باعث این شود که دندان دائمی نروید که در این صورت باید دیه کامل دندان دائمی پرداخت شود.
هر گاه به جای دندان کنده شده، دندان دیگری یا همان دندان قرار گیرد و مانند دندان اصلی دارای حس شود، کندن آن دیه همان دندان را دارد.
ولی اگر دارای حس و حیات نباشد کندن آن موجب ضمان مالی می باشد.
