صدور اجراییه چیست؟
قصد داریم به طور مختصر به صدور اجراییه که در مراحل آخر دادگاه انجام می شود بپردازیم.
در دعاوی حقوقی یا قضائی مختلف، هنگامی که دو طرف از حل مشکل با یکدیگر باز می مانند کار به دادگاه می کشد.
برای طرح دادخواست در دادگاه مراحل مختلفی طی می شود.
یکی از مراحل مهمی که در رویه ی پیش برد پرونده قابل توجه است، مرحله ی نهایی دادگاه است.
منظور از مرحله ی نهایی مرحله ی صدور اجراییه و به طبع اجرای حکم است.
در این مرحله بررسی های لازم انجام شده و همه ی مراحلی که می بایست طی شده و زمان صدور حکم رسیده است.
حکم یا همان اجراییه برگه ایست که برای اطلاع رسانی به محکوم علیه ابلاغ می شود.
در صدور اجراییه یک طرف محکوم علیه و طرف دیگر دعوا، محکوم له نامیده می شود.
محکوم علیه کسی است که حکم علیه او و به اصطلاح به ضرر او صادر شده است.
محکوم له نیز کسی است که حکم صادر شده به نفع او می باشد.
این برگه ی اجراییه شامل مشخصات طرفین، موضوع و توضیحات مربوط به حکم است.
شرایط اجرای احکام
مطابق ماده ی ۵ قانون اجرای احکام مدنی که در سال ۱۳۵۶ تصویب شده است:
صدور اجراییه به عهده دادگاه نخستین می باشد.
این ماده به این معنی است که اجراییه از همان دادگاهی صادر می شود که دادخواست اولیه در آن جا مطرح شده بود.
علاوه بر این در ماده ی ۱۹ قانون اجرای احکام مدنی آمده است:
«اجراییه به وسیله قسمت اجراییه دادگاهی که آن را صادر کرده است، به موقع به اجرا گذاشته می شود.»
یعنی دادگاه نخستین از زمان صدور اجراییه تا اجرای حکم، مراحل اجرایی آن را به موقع و در زمان درست انجام می دهد.
نکته ی بسیار مهم:
برای اجرای حکم ابلاغ شده، محکوم له ابتدا باید الزام به اجرای آن توسط اجراییه دادگاه نخستین را درخواست کند.
بنابرین تا زمانی که محکوم له چنین درخواستی نکند، حکم اجرا نمی شود و صدور اجراییه کافی نیست.
به شکل کلی برای صدور حکم یا همان صدور اجرایه می بایست حکم به قطعیت برسد، ابلاغ شود و از طرف محکوم له تقاضا شود.
هزینه های مربوط به صدور اجراییه:
برای هزینه ی پرونده های اجرایی از اصطلاح نیم عشر استفاده می شود.
یعنی پنج درصد از هزینه ی اجرای حکم از محکوم علیه گرفته می شود.
اگر طی ده روز پس از ابلاغ حکم، خود محکوم علیه حکم را اجرا کند، حق الاجرایی از او گرفته نمی شود.
طی توافق دو طرف یعنی محکوم له و محکوم علیه، یک دوم از هزینه ی مربوط به اجرای حکم قابل پرداخت است.
