ضرب و جرح همسر
ضرب و جرح همسر یکی دیگر از مواردیست که پرونده های بی شماری را در دادسرا به خود اختصاص داده است. ممکن است عمل ضرب و جرح همسر در پی مشکلات بی شماری که خواه یا ناخواه برای زوجین به وجود بیاید، صورت بگیرد. ضرب و جرح همسر می تواند عمدی بوده و یا غیر عمدی باشد. قانون برای هرکدام از این شرایط مجازات متفاوتی را در نظر گرفته است. درصورت عمدی بودن قصاص، در صورت غیر عمدی بودن این عمل نیز دیه به مقادیر مختلف، مجازات قانون است.
آنچه که بدیهیست بی جواب نماندن عمل مجرمانه ایست که به واسطه ضرب و جرح به همسر صورت می گیرد؛ همسر می تواند بلافاصله بعد از دریافت آسیب وارده به بدن نسبت به طرح شکایت ضرب و جرح در دادگاه اقدام نماید. با مراجعه به پزشک قانونی و انجام معاینات و استعلامات مورد نیاز، مراحل اخذ دیه آغاز می شود. در قانون مجازات اسلامی برای کوچیک ترین خراشی که به واسطه ضرب و جرح ایجاد می شود مجازات در نظر گرفته شده است. جالب است که بدانید علاوه بر آسیب جسمانی، آسیب روحی نیز در صورت اثبات قابلیت پیگیری دارد. به این معنی که مسبب مخاطرات روحی وارده بر شخص، همسر او باشد که البته اثبات آن مقداری دشوار است.
اثبات ضرب و جرح همسر
برای بررسی ضرب و جرح و دریافت دیه نیز لازم است تا اثبات ضرب و جرح صورت گیرد.
یعنی می بایست انجام عمل مجرمانه ثابت شود تا بتوان بعد از آن برای طرح شکایت و مجازات شخص مجرم اقدام نمود.
اثبات عمل مجرمانه به چهار شکل صورت می پذیرد:
- اقرار
- شهادت شهود
- قسم
- علم قاضی
مواردی هستند که با کمک آن ضرب و جرح وارده اثبات می شود.
اقرار به معنی اعتراف شخصی است که خود عمل ضرب و جرح را انجام داده است. در بعضی موارد فرزندان، همسایه ها یا افرادی که در محل درگیری حضور داشته اند می توانند با شهادت خود به پیشبرد پرونده کمک کنند. شهادت شهود معمولا در مواردی اتفاق می افتد که متهم ادعا کند که همسر او خودزنی کرده است. یکی دیگر از این موارد قسم یا سوگند یاد کردن است که بنا به شرایط قاضی از متهم می خواهد که نسبت به ادعاهای خود سوگند یاد کند. در آخر نیز علم قاضی یکی دیگر از مواردی است که با تجربه ی خود می تواند نسبت به پرونده ی ضرب و جرح تصمیم گیری درستی را انجام دهد.
