ضرب و جرح
ضرب و جرح جزء جرایمی است که در کشور های مختلف به عنوان یک معضل بزرگ شناخته می شود.
در کشور ما نیز تعداد پرونده های ضرب و جرح کم نیستند.
شرع و قانون برای جلوگیری یا کاهش این گونه جرایم مجازات سنگینی را در نظر گرفته اند.
برای توضیح ضرب و جرح و در ادامه مجازات آن، ابتدا باید به طور دقیق معنای هرکدام را تشریح کرده و تفاوت های آن را پیدا کنیم.
کلمه ی ضرب، از نظر لغوی به معنای “زدن” می باشد.
زدنی که نتیجه ی آن تغییرات ظاهری بدن نیست و خونریزی، شکستگی یا قطع عضوی به همراه ندارد.
از آثار شایع ضرب می توان به کبودی، پیچ خوردگی، کوفتگی و غیره اشاره کرد.
خون مردگی نیز جزو آثار و آسیب هایی می باشد که به موجب ضرب اتفاق می افتد.
در کنار آن، کلمه ی جرح از نظر لغوی به معنای “زخم زدن” می باشد.
برخلاف ضرب و “زدن”، زخم زدن با نشانه های ظاهری همراه است.
در زخم زدن، بافت های بدن دچار پارگی و از هم گسیختگی می شود به طوری که با بریدگی و خراش همراه است.
همچنین شکستگی، قطع عضو و سوختگی نیز جزو آسیب های مربوط به جرح به حساب می آیند.
مجازات ضرب و جرح
ضرب و جرح نتیجه نزاع بین دو یا چند نفر است که مطابق شرع و قانون باید جبران شود.
عمدی یا غیر عمدی بودن آن مجازات های متفاوتی را در پی دارد.
در قانون برای هریک از آثار مربوط به ضرب یعنی کبودی، پیچ خوردگی و غیره دیه ای در نظر گرفته شده است.
مقادیر تعیین شده دیه می بایست از طرف ضارب به مضروب و آسیب دیده پرداخت شود.
قبل از آگاهی از مجازات جرح، باید بدانیم که این گونه جرایم در گروه “جنایات بر اعضا” دسته بندی می شوند.
این گروه از جرایم، هر آسیبی کمتر از قتل را شامل می شوند.
آسیب هایی مانند قطع عضو، سوختگی، شکستگی و غیره که بالاتر ذکر کردیم.
برای مجازات مربوط به این جرایم باید عمدی یا غیر عمدی بودن آن را در نظر گرفت.
در صورت عمدی بودن جرح و تقاضای آسیب دیده یا ولی او، قصاص مجازاتی است که برای مجرم در نظر گرفته می شود.
البته برای اجرای مجازات و قصاص، باید یک سری شرایط خاص در قانون مانند مساوی بودن قصاص با مقدار جنایت را در نظر گرفت.
در آخر اگر جرح وارده غیر عمدی باشد، دیه و تعزیر مجازات آن خواهد بود.
بنابرین نتیجه می گیریم که سه مجازات مربوط به جرح، قصاص، دیه و تعزیر خواهند بود.
مقدار دیه نیز با توجه به اهمیت عضو، متغیر و متفاوت می باشد.
