مشخص نمودن بعضی از مواضع برای داوری
مدت زمان داوری و در کل مقوله داوری یکی از مهم ترین مقوله های حقوقی می باشد.
دلیل اهمیت آن، تاثیری است که رای داوران منتخب روی زندگی طرفین دعوا می گذارد.
بنابرین قبل از انتخاب داور و واگذاری دعوی به آن، باید به یک سری نکات توجهات خاص و ویژه ای داشت.
طرفین باید توجهات لازم را در خصوص موضوع داوری، صلاحیت داوران، مشخصات خود و مدت زمان داوری داشته باشند.
اهمیت تعیین موضوع داوری
برای پی بردن به اهمیت این قضیه نگاهی به ماده ی ۴۵۸ قانون آیین دادرسی مدنی می اندازیم:
«در هر مورد که داور تعیین می شود باید موضوع و مدت داوری و نیز مشخصات طرفین و داور یا داوران به طوری که رافع باشد تعیین گردد.»
می بینیم که این ماده چطور درباره اهمیت موارد مذکور تاکید دارد.
اگر داور یا هیئت داوران بعد از بروز اختلاف انتخاب شود، موضوع داوری باید به طور روشن و واضح به سمع و نظر داوران برسد.
تبصره ای برای قرارداد های داوری که تنظیم آن ها برای قبل از اجرای این قانون است وجود دارد.
در این موارد باید به اصل ۱۳۹ قانون اساسی که تابع مقررات زمان تنظیم است وفادار بود.
اهمیت تعیین مدت زمان داوری
در کتب حقوقی، بحث الزام به تعیین مدت زمان داوری مورد تاکید قرار گرفته است.
نمونه ای از آن آوردیم که در ماده ی ۴۵۸ قانون آیین دادرسی مدنی در بخشی به مدت داوری پرداخته بود.
اکنون دو حالت را برای مدت زمان داوری در نظر می گیریم:
حالت اول:
حالتی است که طرفین دعوی در قراردادی که برای داوری تنظیم می کنند، (همان شرط داوری) به ذکر مدت زمان داوری می پردازند.
در این حالت داور یا هیئت داوران موظف هستند که طی زمان مشخص شده بررسی های لازم را انجام داده و رای خود را ابلاغ کنند.
حالت دوم:
حالتی است که در آن طرفین دعوی زمانی را به عنوان مدت زمان داوری در شرط داوری تعیین نکرده اند.
در این صورت مطابق تبصره ماده ی ۴۸۴ قانون آیین دادرسی مدنی، زمان داوری ۳ ماه می باشد.
آغاز این سه ماه از روزی است که موضوع داوری برای داوران ابلاغ شده باشد.
طرفین با توافق می توانند مدت زمان آن را تمدید کنند.
همچنین در صورت نیاز می توانند این اختیار را به خود داوران بدهند که در صورت صلاح دید، مدت زمان داوری را افزایش دهند.
