وصیت نامه سری چیست؟
وصیت نامه سری یکی دیگر از انواع وصیت نامه ها می باشد که مورد تایید دادگاه است.
در این وصیت نامه تفاوت هایی نسبت به وصیت نامه ی دست نوشت یا خود نوشت وجود دارد.
به طور کلی اگر وصیت کننده بخواهد از بابت محفوظ ماندن وصیت خود اطمینان حاصل کند، این وصیت نامه به او پیشنهاد می شود.
در صورتی که در وصیت نامه خود نوشت، امکان گم شدن و یا تحریف شدن آن وجود دارد.
پنهان ماندن وصیت نامه و آسان بودن تنظیم آن، از مزایای این وصیت نامه به شمار می رود.
دلیل اصلی افرادی که وصیت نامه خودنوشت را به وصیت نامه سری ترجیح می دهند، همین است.
البته در تنظیم و تهیه ی آن ها تشریفات و مراحل زیادی وجود دارد که باید رعایت شود.
در نگاه اول ممکن است از این جهت مقداری آزار دهنده به نظر آید اما رعایت آن ضروریست.
اعتبار وصیت نامه سری
حساسیتی که نسبت به این نوع از وصیت نامه ها وجود دارد، امضای موصی بر روی آن می باشد.
در وصیت نامه سری اهمیت امضا از تاریخ و مهر بیشتر است و در صورت فقدان آن وصیت نامه بی اعتبار می شود.
این وصیت نامه می تواند توسط افراد دیگری به غیر از موصی نوشته شود.
نکته ای که حائز اهمیت است امضایی است که موصی در پایان وصیت نامه می زند.
مطابق قانون وصیت نامه سری بعد از امضا باید به اداره ثبت اسناد یا دفتر خانه رسمی محل اقامت وصیت کننده به امانت گذاشته شود.
همچنین به امانت گذاشته شدن آن در مکانی که آیین نامه وزارت دادگستری تعیین می کند نیز امکان پذیر می باشد.
شباهتی بین وصیت نامه سری و وصیت نامه ی خودنوشت وجود دارد.
اینکه در هر دوی آن ها، شخص بی سواد نمی تواند وصیت نامه را تنظیم کند.
این مورد در خصوص وصیت نامه سری، از قوانین امور حسبی گرفته شده است.
همچنین ممکن است در مواردی خاص موصی فاقد قدرت تکلم باشد.
در این صورت می بایست تمام وصیت نامه سری به خط خود نوشته شود و به امضای او برسد.(ماده ۲۸۱ قانون امور حسبی)
درضمن موصی باید در حضور مسئول دفتر رسمی روی نوشته ی خود ذکر کند که این وصیت نامه متعلق به اوست.
از آن طرف مسئول دفتر نیز می بایست نکته ای را روی پاکت حامل وصیت نامه سری بنویسد.
باید در آن بنویسد که عبارت نوشته شده از سوی موصی، در حضور او توسط خود موصی نوشته شده است.
